Pacific coastal trail

Vandaag hadden we een flinke hike op de planning staan. Het gematigdere zeeklimaat maakt de paden hier een stuk begaanbaarder dan in de bergen dus konden we grotere afstanden gaan afleggen. We haalden eerst nog een breakfast muffin met kaas en ei bij de Tim Hortons. Dit is de Canadese versie van de Starbucks, en dus goedkoper en met normalere formaten. 

De hike begon op een lief zand strandje aan de oceaan. Het klimaat is hier mediteraan en de vegetatie doet ons daar inderdaad ook aan denken (de temperatuur niet want het is hier 5 graden). Al snel veranderde het pad van een lief zandstrand naar grote bolderstenen waar we overheen moesten klauteren. We verbaasden ons regelmatig over hoe de bordjes die het ‘pad’ aangaven recht omhoog wezen. Met handen en voeten was het zwaar maar ging het wel goed. We werden tussendoor vaak beloond met mooie doorkijkjes op de oceaan. 

Het weer was de hele ochtend top. We hadden een blauwe lucht met een prima temperatuur en een lekker windje. Toen opeens zagen we in de verte donkere wolken en binnen 10 minuten was het keihard aan het hagelen. Gelukkig klaarde het na een kwartier ook weer helemaal op. Deze plek trekt regelmatig stormtoeschouwers en wij begrijpen nu waarom.

 Het laatste deel van de wandeling was weer dwars door het regenwoud over een goed pad. In totaal hebben we 10 kilometer gelopen. Toch voelt het als veel meer door al het klimmen. 

Na een goede warme douche hebben we een cocktail gedronken tijdens het happy hour van de hotelbar. Ondertussen hebben we naar een wedstrijd van de Canucks gekeken. Alle bars en cafés hangen hier namelijk vol met schermen waarop honkbal, basketbal en ijshockey wordt uitgezonden. 

We hebben vandaag opnieuw vis gegeten. Een typisch Amerikaans / Canadees gerecht is clam chowder, een zeevruchtensoep. Wij vonden het erg lekker!